Rażące niedbalstwo jako podstawa oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości.
Jest to jedna z przesłanek oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 4914 ust. 1 Prawa Upadłościowego – Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli dłużnik doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek tak zwanego rażącego niedbalstwa. Na podstawie tego przepisu można dojść do wniosku, że zwykłe niedbalstwo bądź lekkomyślność, które doprowadza do niewypłacalności nie będzie stanowiło przeszkody by ogłosić upadłość. Gdzie jest granica?
Trzy formy winy nieumyślnej.
Choć ustawa nie definiuje pojęć to ich znaczenie możemy poznać w orzecznictwie Sądu Najwyższego, który pochylał się nad tymi pojęciami między innymi w wyroku sygn. akt I CKN 969/00, a także sygn. akt IV CK 151/03.
W prawie cywilnym niedbalstwo jest uznawane za nieumyślny stopień winy związany z niezachowaniem należytej staranności. Przy czym ową staranność należy rozumieć jako przyjęty za optymalny w społeczeństwie wzorzec zachowania się w danych warunkach. Niedbalstwo cechuje się brakiem świadomości bezprawności zachowania.
Rażące niedbalstwo jest kwalifikowaną formą wcześniej wspomnianego niedbalstwa. W swoim charakterze zbliża się ono do klasyfikacji winy umyślnej. Jest to zachowanie, które przeczy podstawowym i minimalnym zasadom zachowania się przyjętym w społeczeństwie. Ocena odnośnie przekroczenia tych zasad, powinna być zawsze badana w stosunku do konkretnej sytuacji. Nie mały wpływ na ocenę zachowania danej osoby mają tutaj jej cechy, takie jak wiek czy wykształcenie. Pozwalają one jak najdokładniej ocenić powinność określonego zachowania i szansę przepowiedzenia następstw.
Najlżejszą formą niedbalstwa jest lekkomyślność. Polega ona na błędnym przeświadczeniu osoby, że uda mu się uniknąć popełnienia czynu zabronionego.
Oddalenie wniosku.
Przytoczone definicje trafnie ukazują jak marginalnym jest problem rażącego niedbalstwa w odniesieniu do zadłużonych. Choć większość zadłużonych nie dochowała zasad współżycia społecznego czy należytej staranności, to jednak ich decyzje najczęściej nie są rażącym naruszeniem tych zasad. Sądy przy badaniu każdej sprawy są zobowiązane do pełnego i rzetelnego zbadania wszystkich okoliczności życiowych i sytuacji, które spowodowały zadłużenie, a co za tym idzie stan niewypłacalności dłużnika.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }