Częstym pytanie z jakim przychodzą do nas osoby zadłużone jest właśnie tytułowe „Czy mogę ogłosić upadłość konsumencką?”.
Powinniśmy zacząć od identyfikacji podmiotu, któremu przysługuje prawo do ogłoszenia upadłości konsumenckiej.
Po pierwsze osoba musi być niewypłacalna. Oznacza to, że dłużnik utracił zdolność do regulowania wymagalnych zobowiązań pieniężnych. W doktrynie przyjęło się iż 3-miesięczna zwłoka w płatnościach pozwala uznać, że osoba jest w złej sytuacji finansowej, co może uzasadniać decyzję sądu o uznaniu jej za niewypłacalną.
Przy czym należy pamiętać, że jest to domniemanie. Przy odpowiednim uzasadnieniu przed sądem można jest skutecznie obalić. Tym samym można skutecznie udowodnić, że niewykonywanie wymagalanych zobowiązań, nie jest równoznaczne z utratą zdolności do ich wypełniania.
Po drugie dłużnik nie może być osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.
Dodatkowo ustawodawca zakreślił katalog przesłanek negatywnych, których istnienie skutkuje oddaleniem wniosku, a należą do nich:
- W okresie 10 lat przed złożeniem wniosku prowadzono wobec dłużnika postępowanie upadłościowe, a postępowanie umorzono z innego powodu niż na wniosek dłużnika,
- W okresie 10 lat przed złożeniem wniosku działanie dłużnika zostało prawomocnie uznane za dokonane z pokrzywdzeniem wierzycieli
- Osoba fizyczna, która prowadziła działalność gospodarczą nie dochowała terminu złożenia wniosku o upadłość gospodarczą
Wyżej przytoczone sytuacje nie wykluczają złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenciej. W przypadku ich wystąpienia istnieje, jednakże duże prawdopodobieństwo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej przez Sąd.
Szansą dla dłużnika jest udowodnienie, że zadłużenie powstało pomimo zachowania przez niego należytej staranności i tym samym nie można mu przypisać winy. Dodatkową szansę można upatrywać w odwołaniu się do względów słuszności i zasad humanitaryzmu, których zasadność w każdej sprawie ocenia sąd.
Bezwględnie niedopuszczalne jest orzeczenie upadłości konsumenckiej w stosunku do osoby, która doprowadziła do swojego zadłużenia poprzez rażące niedbalstwo. Również wobec osoby, która umyślnie zaciągała zadłużenie nie chcąc go spłacić wniosek zostanie oddalony.
Tak więc by poprawnie odpowiedzieć na pytanie „Czy mogę ogłosić upadłość konsumencką?” niezbędne jest zapoznanie się z dokumentacją i sytuacją finansową osoby zainteresowanej. Niestety nikt „z powietrza” nie udzieli Ci takiej odpowiedzi.
Jeśli uważasz, że kwalifikujesz się do złożenia wniosku zapoznaj się z tym jak on wygląda.
Zachęcam by przed złożeniem wniosku do sądu, udać się po analizę naszej sytuacji do prawnika specjalizującego się w prawie upadłościowym. Wiele organizacji m. in. nasza Fundacja Pomocy Twoja Latarnia oferuje takie wparcie w tym zakresie za darmo. To na pewno nie zaszkodzi, a profesjonalna pomoc może uchronić przed pochopnym złożeniem wniosku, który może oddalić nas od upragnionej wolności.
Dzień dobry!
{ 5 komentarze… przeczytaj je poniżej albo dodaj swój }
Nie mogę się zgodzić z treścią wpisu odnośnie pojęcia niewypłacalności. Do ogłoszenia niewypłacalności wcale nie musi wystąpić 3 miesięczna zwłoka. Co więcej w przypadku zwłoki w zależności od stopnia naruszenia należytej staranności, można rozważać negatywną przesłankę określoną w art. 494(4) Prawa upadłościowego.
Tymczasem na gruncie obecnie obowiązujących przepisów obowiązuje poprostu domniemanie niewypłacalności jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące. Nie jest to obecnie kwestia doktryny, lecz obalalne domniemanie ustawowe.
Kamilu dziękuję za cenną uwagę!
Rzeczywiście kwestia niewypłacalności jest domniemaniem ustawowym o czy wspominałem w poprzednim poście: https://prawnikdlakonsumenta.pl/kiedy_zlozyc_wniosek/#more-103
Tutaj widzę, że przez przypadek zjadło mi akapit o tym mówiący – mój błąd już to naprawiam.
Domyślam się, że miałeś na myśli art. 491 (4), przesłanką negatywną jest rażące niedbalstwo, które nie jest tożsamym stwierdzeniem z zachowaniem należytej staranności. Sąd Najwyższy w wyroku SN, sygn. IV CK 151/03 Niedbalstwo określa się jako niedołożenie należytej staranności ogólnie wymagalnej w stosunkach danego rodzaju (art. 355.1 kc). Rażące niedbalstwo natomiast stanowi niezachowanie minimalnych (elementarnych) zasad prawidłowego zachowania się w danej sytuacji.
O samej przesłance rażącego niedbalstwa będę pisał w kolejnym poście
Pozdrawiam
W szczególności chodziło mi o to iż zwłoka to nie to samo co opóźnienie. Zwłoka sama w sobie ze swej istoty zawiera element braku należytej staranności.
Dlaczego działanie jednej osoby może być zakwalifikowane jako rażące niedbalstwo, a takie samo działanie innej osoby już niekoniecznie? Co ma wpływ na decyzję sądu w tej kwestii?
Tomku, istotne znaczenie mają tutaj osobiste cechy osoby zadłużonej. Sąd inaczej oceni takie samo zachowanie np. osoby z wykształceniem podstawowym, a inaczej osoby z wykształceniem wyższym. Wobec tej drugiej osoby istnieją uzasadnione wyższe wymagania wobec kontroli swoich działań i społecznych skutków jakie przynoszą.